Hoewel ik hieronder een recept voor een spetterende bloedsinaasappel salade deel, wil ik je eerst vertellen over mijn vreemde verhouding met de sinaasappel. In partjes vind ik dit fruit niet te versmaden, maar voor verse jus d’ orange hoef, nee mág, je me nooit wakker maken.
Je denkt vast dat ik een aansteller, een aandachtstrekker of een zwaar overdrijvende muts ben als ik je vertel dat ik een hekel heb aan sinaasappelsap met vruchtvlees. Het gaat hierbij niet om de smaak van sinasappel, maar om het onprettige mondgevoel waar al dat zwevend vruchtvlees voor zorgt: alsof je duizend kikkervisjes naar binnen moet klokken. Bah. Ik injecteer mezelf nog liever met heroïne dan dat ik een glas sap met gele stukjes ranzigheid moet opdrinken. Jus d’orange aangelengd met karnemelk of gemengd met gepureerde banaan trek ik nog net- dan merkt je wat minder van het vruchtvlees- maar zo’n karnejus is wel nét op het randje.
Dat ik niet overdrijf wat betreft mijn sinaasappelsap-met-vruchtvlees-aversie kan mijn vader beamen. Al van kinds af aan staat het sap met vruchtvlees op de zwarte lijst. Ik trok het gewoon echt niet om op te drinken- voor de rest was ik een bijzonder makkelijke eter, dus dit was een serieuze zaak. Aangezien mijn vader elke ochtend vers sap perste- ja, voor velen klinkt dit als hemel op aarde- en ik verplicht was deze vitamine c-bom achterover te slaan was dit natuurlijk vrij problematisch. In plaats van het afschaffen van het verplichte sapje, of me te dwingen het op te dringen (maar ja, dat laatste zou echt kindermishandeling zijn geweest), schafte mijn vader, de beste man die hij is, een klein zeefje aan. Dat zeefje paste precies op mijn glas, waar hij het sap van de verse sinaasappels dag in dag uit doorheen gooide om me van vruchtvleesloze jus d’orange te voorzien. De held. Ik heb hem hier geloof ik nog nooit voor bedankt, maar hij leest dit vast: bedankt papa. Wat gaaf dat je dit totdat ik het huis uitging hebt gedaan en me bespaard hebt van een jeugdtrauma. Ook bewonder ik je behendigheid om met een theelepel het laatste beetje sap uit het vruchtvlees door het zeefje te drukken. Chapeau.
Nu ik met een andere meneer woon die er niet over piekert om zijn bed uit te komen om sinaasappels uit te persen, laat staan de boel daarna boven een glas te zeven, is het afgelopen met de verse sapjes ’s ochtends. Om een vitamine c-tekort te voorkomen eet ik sinaasappels en mandarijnen zo nu en dan los, maar ik maak er ook salades mee. Denk aan sinaasappel met taugé of samen met venkel en biet.
Toen ik laatst een stel bloedsinaasappels tegen het lijf liep vond ik het hoog tijd worden een spannende bloedsinaasappel salade op Sesu Chops te delen. Het gerecht hieronder is feestelijk door alle mooie kleuren van het fruit, maar vooral ook omdat je smaakpapillen in één hap allerlei informatie te verwerken krijgen. Deze bloedsinaasappel salade is zoet-zuur door de bloedsinaasappels, navelsinaasappels en grapefruit, maar heeft ook een fijn ziltig en element door de toefjes geklopte feta die in je mond smelten. De crunch krijg je door de geroosterde hazelnoten, de frisheid door de munt en een scherp zweempje door de rode ui. De dressing van deze bloedsinaasappel salade verdient al helemaal een vermelding: deze earl grey dressing is licht, maar de thee geeft de dressing zowel een ietwat aardse, licht rokerige smaak als een kruidig citrusaroma: ideaal dus voor deze bloedsinaasappel salade, maar ook goed om te onthouden om over gegrilde groene asperges te gieten of bij vis te serveren.
Ingrediënten voor 1 bloedsinaasappel salade voor 4 personen
3 bloedsinaasappels
2 (navel)sinaasappels
1 grapefruit
een handje muntblaadjes
75 gram hazelnoten
1 kleine rode ui, in zeer dunne ringen gesneden
geklopte feta:
125 gram feta
50 gram roomkaas
1 eetlepel olijfolie
1 eetlepel citroensap
Zout en peper
Earl grey dressing
50 milliliter sterke earl grey thee
2 eetlepels witte wijnazijn
1 theelepel Franse mosterd
1 theelepel honing
2 eetlepels milde olijfolie
Zout en peper
Evt: spuitzak om de geklopte feta op de borden te kunnen spuiten
To do:
Maak eerst de dressing zodat alle smaken goed in kunnen trekken. Meng hiervoor alle ingrediënten door elkaar en zet apart tot gebruik.
Maak de geklopte feta door alle ingredienten in een keukenmachine te stoppen en tot een gladde spread te draaien. Breng op smaak met zout en peper. Schep in een spuitzak en leg weg tot gebruik.
Zet een kleine koekenpan op het vuur. Rooster de hazelnoten, laat iets afkoelen en hak grof door.
Snijd de boven- en onderkant van de sinaasappels en grapefruit. Schil met een scherp mes en snijd de sinaasappels dan horizontaal door in dunne plakken (zie foto). Verdeel de plakjes sinaasappel en uienringen over een grote schaal of vier borden. Spuit of schep hoopjes feta tussen en op de sinaasappelschijven. Schenk de dressing over het fruit en bestrooi met de geroosterde hazelnoten. Scheur de muntblaadjes en strooi over de salade. Meteen opeten!
